Week 41 – Perfectie parkeren, disciplinespier trainen en de vraag die me over de streep trok
“Wat zou je doen als je 10x zoveel moed had?” – Tessa de Vries
Na München en Parijs weer thuis. En je weet wat dat betekent: de taxi weer op gang brengen, even aandrukken om de motor te starten. Reizen is prachtig, maar het gooit je ritme altijd een beetje door de war.
De taxi weer opstarten
Ook al wandelde ik heel veel tijdens die reizen, het is niet hetzelfde als mijn normale routine. Krachttraining doe ik niet alleen voor de spierkracht (want ja, vrouwen verliezen anders 50% tegen hun 70e, dus het is een insurance policy voor een gezonde oude dag), maar ook zeker omdat ik er lekker een boek of Heroic-les bij kan luisteren. Win-win, ha!
Opstarten na zo’n periode is altijd een uitdaging, dat herken je vast. Daarom vind ik all-in eigenlijk gemakkelijker dan 90% – het kost gewoon minder moeite om volledig te committen en gewoon in de actie te blijven.
Structural discipline: mijn framework
Vorige week had ik het over de drie vormen van discipline volgens Phil Stutz (structurele, reactieve en expansieve discipline). Deze week focus ik op de eerste: structural discipline: het fundament waar je elke dag op kunt vertrouwen.
Iemand zei laatst tegen me: “Jij hebt wel een best programma op een dag, zeg.”
Klopt. Ik kan me voorstellen dat het veel lijkt. Maar ik weet ook dat ik vele malen vermoeider en onbewuster door het leven ging toen ik het niet zo deed. Toen was ik alleen maar bezig met: wat kan ik nu weer consumeren of voor “leuks doen” om mijn leven spannender te maken.
Nu is iedere dag een feestje omdat ik anderen van dienst mag zijn en mijn best doe om in die energie te staan. En dát vraagt structuur.
Want discipline is geen karaktereigenschap die je wel of niet hebt. Deze week zei een klant tegen me: “Ik heb gewoon geen discipline.”
Ik zei hem: Discipline is een spier die je moet blijven trainen, niet iets wat je vanzelf hebt. Niemand wordt geboren met discipline. Je bouwt het op, één keuze tegelijk.
Mijn structurele discipline begint met mijn Miracle Morning (naar het boek van Hal Elrod) maar wel na een goede nacht slaap:
- Meditatie – om mijn geest rustig en gefocust te krijgen
- Committen aan Heroic – mijn dagelijkse check-in
- Journallen en dagplanning nalopen – focus bepalen
- Bellen met mijn vriend – verbinding
- Bewegen: wandelen of krachttraining – fysiek fit worden en blijven
- Vasten of een gezond ontbijt – afhankelijk van hoe mijn lichaam zich voelt
Dit is het framework waarvan ik weet dat ik er de beste energie van krijg… voor mezelf, mijn business én als voorbeeld naar mijn zoon toe. Maar let op: dit werkt voor mij (en het lukt dus niet altijd allemaal, maar dan pas ik het aan met wat minder tijd ipv niet doen). Het is idiosyncratisch (een woord wat je niet vaak hoort, behalve bij Heroic Public Benefit Corporation, haha). Ik zeg niet dat deze manier DE manier of de enige manier is.
En jij? Hoe geef jij structuur aan dat wat jou energie geeft, zodat je het beste van jezelf kan geven? Want dát is waar het om draait, niet mijn exacte routine kopiëren (hoewel het mij wel hielp om het van anderen te leren en te proberen), maar ontdekken wat voor jou persoonlijk werkt.
Want dit is wat ik heb geleerd: je identiteit is wie je herhaaldelijk bent, niet wie je zegt te zijn. Als je snapt dat zelfvertrouwen stijgt wanneer die twee in lijn zijn met elkaar, snap je waarom het vinden van jouw framework zo cruciaal is in het leiden van een leven en business vanuit authenticiteit en vertrouwen. Je energie drijft wie je bent in je relaties en je werk.
Actie in de Taxi: stappen zetten ondanks angst en perfectionisme
Ik neem je mee in mijn (soms war)hoofd van een ondernemer die haar missie serieus neemt: 4000 helpers opleiden in 25 jaar = 1 miljoen mensen geraakt.
En deze week? Daar is ’tie weer hoor: angst. Holtslag wil next level en het is weer spannend.
Angst dat ik mijn talenten, gaves en verlangens niet genoeg gebruik en ontwikkel. Angst om mezelf en anderen teleur te stellen. Angst om het niet waar te kunnen maken.
En natuurlijk weer serendipity zoals zo vaak gebeurt met Liesbeth Kingma. Ze stelde vanmorgen deze vraag in haar challenge: “Wat houdt je nog vast uit angst?” Een hele rits antwoorden van ondernemers, waaronder bovenstaande van mij. Altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent.
En luckily, I have my Tools. Alleen moet ik mezelf weerhouden van de neiging dat ik ze niet letterlijk hoef te gebruiken. Mijn Part X verleidt me: alleen aan een tool denken is genoeg.
Dat is het niet.
Ik moet die Tools zelf ook letterlijk doen. Het is 10-30 seconden werk en ik kan weer gas geven.
Leave your perfucktion at the door
Perfectie komt voort uit de angst het niet goed (genoeg) te doen/te zijn. Dus weer een vorm van angst.
Mijn vriendin Annemiek Bouwer heeft dit keramieken bordje bij onze gedeelde werkruimte hangen: “Leave your perfucktion at the door”. (Ze geeft hier trouwens briljante keramiekworkshops voor verjaardagen, feestjes en teamuitjes: aanrader!)
Nieuwsbrief #10 kostte me een hele dag vorige week. Mijn Part X zeurde de hele tijd met een geniepig stemmetje: “Het is de 10e editie, dus hij moet nu extra goed zijn. Je moet wel wat zinnigs te melden hebben, anders stoppen mensen met lezen. En: Doe nog maar een keer dat stuk bijschaven.”
Deze nieuwsbrief? Wekkertje gezet. Anderhalf uur max. -Mislukt, haha. Maar al een heel stuk minder tijd nodig gehad, dus toch progressie.
Courage is Calling en waar ik nog aan het worstelen ben
In het kader van het beter dealen met angst luister ik momenteel naar Ryan Holiday zijn boek Courage is Calling. Lekker om naar te luisteren tijdens het sporten en wandelen (daar is die win-win weer). Ik ben nu ongeveer een kwart door het boek, en tot nu toe focust hij vooral op reason: dat je met je verstand angst kunt overwinnen. En ik geloof niet dat dat waar is.
Want volgens sommige theorieën (zoals Einstein’s quote: “We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them”) kun je een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde bewustzijn als waar het gecreëerd is. Dus als je angst voelt: die ontstaat in je emotionele, lichamelijke systeem, kun je die niet wegdenken met je rationele brein.
Maar tegelijkertijd… als je je perspectief verandert, verandert er ook iets in je systeem. Als ik iets zie als angst en ik herframe het naar “dit is een kans”, dan is dat toch ook state shift? En dat werkt soms wél. Ik weet het nog niet zo goed, wat ik ervan vind, dus daar ga ik nog even op broeden.
Wat ik wél zeker weet dat werkt voor mij? De Tools van Phil Stutz. Fysiek bewegen door de angst heen. Actie ondernemen terwijl je bang bent. Het doen, niet het denken. Die 10-30 seconden investeren voor de beweging, en dan merk je: oh, ik kan wel. Bovendien was de angst vaak veel kleiner dan ik dacht.
Hoogstwaarschijnlijk komt actie nog meer aan bod later in het boek, ik ben tenslotte pas een kwart door.
En dus zette ik toch deze stappen op het gebied van mijn Actie in de Taxi experiment
(zie nieuwsbrief 10 voor meer info)
Stap #1: Marketeer ingehuurd voor Meta socials
Eng? Ja. Nodig? Absoluut. Deed ik het toch? Ja.
Waarom deed ik het niet eerder? Omdat ik dacht dat ik het zelf moest kunnen. Omdat ik mezelf niet wilde toestaan geld uit te geven aan iets wat ik “ook zelf zou kunnen leren.”
Maar tijd is het enige wat ik niet terug kan verdienen.
Stap #2: Virtual Assistant
Wat een verademing. We werken nu sinds een tijdje samen en heldin Rowena Korthout-Blom doet allerlei taken voor me in mijn nieuwe mailsysteem, dingen die gedaan moeten worden maar waar ik geen energie van krijg. Het geweldige is: ze doet zelfs dingen zonder dat ik erom vraag. Ze ziet wat nodig is en pakt het gewoon op.
Denk aan: deze nieuwsbrief op mijn website zetten, plannen en organiseren van allerlei praktische zaken in systemen. Al die dingen die me eerder energie kostten en waar ik tegenop zag.
Het scheelt me enorm veel tijd die ik nu kan inzetten voor wat me echt energie geeft: verbinden, content creëren, coachen, workshops geven, schrijven, spreken, enzovoorts. En dat is precies waar het om draait, niet alles zelf doen omdat je denkt dat je dat allemaal zelf moet kunnen, maar slim zijn in waar je je tijd en energie aan besteedt.
Stap #3: Verbinden met anderen
Dit is geen eenmalige stap, maar iets waar ik me voor heb voorgenomen om consistent te blijven doen: me met zoveel mogelijk mensen verbinden. Los van dat ik het superleuk vind om met name andere ondernemers en helpers te ontmoeten en te horen wat ze doen, wil ik ook graag van ze leren of en hoe ik ze van dienst kan zijn met Toolstraining- en coaching.
Donderdag voelde als een week samengeperst in één dag:
Over verbinden gesproken: ’s Morgens kennismaking met Aniek Huisman bij Sons and Daughters. Ik volg haar al een tijdje op Insta en dacht: als ze ook maar half zo leuk is in het echt… En ja hoor: direct, rechtdoorzee, grappig. Ik hou ervan!
We hadden meteen een mooi gesprek, en wat me vooral raakte was haar eerlijkheid en directheid. Heerijk! Het herinnerde me eraan dat ik ook nog meer mezelf wil laten zien en dat ik mezelf daar soms nog in tegenhoud. Waarom eigenlijk? Omdat ik bang ben dat het niet goed genoeg is? Dat mensen het raar vinden? Part X (innerlijke saboteur) at work. Dus actie in de taxi! Daarom post ik nu ook bewust weer regelmatig filmpjes op Instagram in de stories, gewoon laten zien wie ik ben, zonder filters (letterlijk en figuurlijk). Je vindt me onder mijn naam.
Daarna drie coachingsessies en één peergroup coaching sessie bij Heroic. Intens! Dus móest ik tussendoor nog wel een napitation (combinatie meditatie en tukkie) doen om nog energie te hebben voor het Bakkie Business event hier in Meppel. En het was het helemaal waard om te gaan. Daar sprak Tessa de Vries In vijf jaar naar een miljoenenbedrijf, maar wat ik tof vond was niet het cijfer, het was dat ze het gewoon DOET. Dat ze zich niet laat tegenhouden door angst. Gewoon gaan.
En toen stelde ze dus die vraag:
“Wat zou je doen als je 10x zoveel moed had?” Bam. Dat was het duwtje dat ik blijkbaar nodig had om akkoord te gaan met de offerte van mijn nieuwe marketeer.
Bij het event maakte ik trouwens nieuwe verbindingen met nieuwe mensen, altijd leuk om te horen wat zij doen, te vertellen wat ik doe. LinkedIn connecties gemaakt, en ik vermoed dat ik enkelen vaker ga zien. Precies wat networking moet zijn: echt contact, niet slechts visitekaartjes uitdelen en dan vergeten.
Ontspanning is net zo belangrijk als inspanning
Vrijdagavond was ik keimoe. Mijn emmer was he-le-maal leeg. Niet gek natuurlijk.
En dan die stem die begint: “Ja maar Syl, het is vrijdag, je moet er toch nog iets van maken. Je haalt niet alles uit de dag, je moet nog wat productiefs doen of wat leuks of ga nog even wat lekkers halen.”
Nope. Not today, Part X. Ik luister naar mijn wijze stem. Ik ben moe. Slaapmeditatie en naar bed. Dat is het. Dat deed ik en dat was precies de juiste keuze.
Vervolgens: heerlijk geslapen die nacht na een paar rare nachten. Zalige zaterdag met sport, wandelen, journalen en een beetje werken. En toen naar de film: Voor de Meisjes. Heftig verhaal over twee tienermeisjes die een zwaar ongeluk krijgen, waarvan één met ernstig hersenletsel. Als mama ga je dan toch denken: wat als het mijn kind zou zijn? Ik moest daarna toch echt even langs mijn ex om mijn zoon te knuffelen.
Hij, lekker nuchter: “Mama, ik heb je letterlijk twee dagen geleden nog gezien.” 😂
En zondag nul werk, maar ging ik shoppen op “de grootste vlooienmarkt van Europa” in de IJhallen Amsterdam met mijn ex-schoonfamilie. Dankbaar dat we nog zo’n goed contact hebben dat dit gewoon nog kan.
Het was leuk om rond te struinen, al dacht ik als ondernemer wel constant: “Mensen, waarom hangen jullie die kleren niet gewoon netjes op? Willen jullie dan niet écht lekker verkopen?” Wie heeft er nou zin om in zo’n berg te graaien? Blijkbaar genoeg andere mensen, want het was druk. Maar bij de kramen waar ze het wél goed hadden opgehangen, scoorde ik toch een paar geinige dingetjes voor weinig. Toch leuk!
Tot slot
Deze week bracht mooie stappen (marketeer, VA), een vraag die me vooruit duwde (10x meer moed), en de herinnering dat angst overwonnen wordt door actie, niet door denken.
En nu jij:
Wat zou JIJ doen als je 10x zoveel moed had? Schrijf het op. Echt, pak pen en papier.
En dan deze: Hoe kun je ervoor zorgen dat je meer energie hebt om de dingen te doen die belangrijk zijn voor jou? Want zonder energie blijft moed theorie.
Vanaf volgende week: Nog meer Actie in de Taxi. Ik blijf bouwen. Ik blijf delen. En ik blijf bewegen door de angst heen… expansive discipline style, want Courage is Calling! Bring it on!
Ben je er weer bij? Dank voor het lezen!
Agenda
11 november 2025 – Netwerk vol Magie: Ik mag spreken over mijn ondernemersreis. Kom je ook? Vind ik leuk! 👉 Meld je aan
Wil je ook stoppen met twijfelen en uitstellen? Ik begeleid helpers in het doorbreken van patronen die hen tegenhouden. Uit zelftwijfel naar actie. Uit uitstel naar momentum.
👉 DM me voor een gratis clarity call
✨ May the life force be with you, Syl
