Week 43 – Vissenogen, mislukte speeches en de kracht van goede voorbereiding
“We can’t forget that all the energy we spend fearing that we’ll make it worse is energy not spent making it better.” – Ryan Holiday
De week van “maar eerst nog even dit nóg beter maken”
Interessante week. Niet eens zo druk met werk, want het was herfstvakantie voor mijn zoon en ik was lekker druk met de 50e verjaardag van mijn vriendin Annemiek.
Miek, zoals ik haar liefkozend noem, is in tegenstelling tot velen die klagen over hun leeftijd dankbaar dat ze ouder mag worden. Dat vind ik zo mooi en inspirerend.
En ik wilde dat haar cadeau PERFECT was.
Omdat zij al 22 jaar zo’n ongelofelijk dierbare vriendin is, heb ik met liefde vele uren gespendeerd in de afgelopen weken/maanden aan haar eigen magazine, dat echt super is geworden mede dankzij de geweldige input van al haar vrienden. En (gelukkig met veel hulp) ballonnen blazen, een wall of love opzetten, een ballonnenshow in de tuin optuigen. Daarnaast ook leuke dingen doen met mijn zoontje tijdens de herfstvakantie, tussen de bedrijven door.
Vrijdag was het dan zover. Weinig slaap. Jarige verrassen met ontbijt en confettikanonnen samen met haar kids. ’s Avonds een FANTASTISCH feest.
Omdat ik het voortouw had genomen in het regelen van het cadeau, had ik het idee dat ik ook nog wel even een speech zou houden voor de jarige jet.
Alleen… die speech? Daar had ik weinig tijd meer voor gemaakt behalve een keer geoefend onder de douche.
Al mijn tijd en energie was gegaan naar dat magazine. Dat móést perfect. De speech? Die red ik wel, dacht ik. NIET dus.
Ik wist wel wat ik wilde zeggen, maar in the heat of the moment koos ik toch een andere weg. AKA: ik maakte me er gemakkelijk vanaf. Riep de jarige naar voren, vertelde een paar flutzinnen… en gaf het cadeau.
Jammer.
Daarna werd ik keihard veroordeeld door mijn Part X: “Jij wilt op het podium staan?! Jij kan niet eens een fatsoenlijk woordje voeren voor je vriendin!”
Gemiste kans dus. Maar ik heb het snel weer losgelaten, want dit was het gewoon even op dit moment. En ik heb allerlei “excuses” waarom het zo is gelopen, maar verspil mijn tijd er niet aan. Dit was weer een win or learn-momentje.
De learns?
- Niet te lang perfectioneren op 1 ding. Goed is goed genoeg, want dan had ik meer tijd gehad voor de voorbereiding van de speech. Ruim daar meer tijd voor in.
- Kies niet de gemakkelijke weg, daar krijg je spijt van.
- En ook: niet te streng voor mezelf zijn. Het was het beste wat ik had na een hele volle week, je kunt er nu toch niks meer aan doen. Let it go en don’t feed your Part x (innerlijke saboteur).
- Focus op wat er wél goed ging en dat waren een heleboel andere dingen, bovendien was het mijn vriendin achteraf niet eens opgevallen. Ik zie “die focus op wat er fout ging” ook bij klanten die zich door één mislukte talk of ander soort mislukking járen uit het veld hebben laten slaan, totdat ze met de Tools aan de slag gingen. Voor mij is het dus ook: practice what you preach.
Zaterdag: de Chinese kookworkshop (waar voorbereiding ook had geholpen)
Zaterdag ging ik met mijn 17-jarige neef Valentijn naar Rotterdam voor een kookworkshop. Cadeau voor zijn geslaagde examen.
Ook hier had ik niet heel goed voorbereid. Had het maanden geleden snel geboekt zonder te kijken wat we nou eigenlijk gingen doen. Ik was al blij dat we een datum hadden waarop we allebei konden…
Dus we werden allereerst verrast met het feit dat het een Chinese kookworkshop betrof.
De eigenaresse/chefkok begon met: “Dit is een workshop voor gevorderden.”
Oké…
En vervolgens vertelde ze dat we:
- Varkensoren (“alleen omdat in Nederland vleermuizen niet gegeten mogen worden en de structuur van varkens oor veel lijkt op dat van varkensoren”) met gevulde varkensdarmen met kippenhartjes, -maagjes en -levertjes zouden maken
- Rendierenhart gingen stoven
- Vissenogen zouden gaan leegzuigen
Iedereen ziet waarschijnlijk van mijlenver aankomen dat dit niet écht gaat gebeuren.
Maar ik ben in China geweest. Die mensen eten écht alles. En deze dame kwam nou niet bepaald over alsof ze een grapje maakte, dus wij schrokken ons helemaal rot.
Mijn neef keek me verschrikt aan: “Wíst jij dit?!”
NEE!
Ik zit in gedachten mezelf weer voor mijn kop te slaan: nee toch, wat heb ik nu weer geboekt, omg top weer dit.
Maar hier gebeurde iets anders dan bij die speech. Ik zette de knop om. Oké, niet zeuren, we gaan dit gewoon dóen. Komt goed. “Wees een grote meid voor je kleine neef, Holtslag.” (Hij is bijna 2 meter lang trouwens.)
Jij kan dit: je gaat gewoon varkensoren, levertjes, hart en vissenogen eten. Misschien is het nog lekker ook. Ik kán dit.
Onderwijl probeerde ik niet te denken aan die hot pot die ik 15 jaar geleden in China at met vergelijkbare “delicatessen” en echt vreselijk vond, maar goed.
En mijn neef had die knop ook omgezet, zo bleek.
Want toen we eenmaal in de keuken te horen kregen dat het een grap was en dat we toch nog “normale dingen” gingen koken, waren we allebei toch lichtelijk teleurgesteld. We hadden ons al gecommit aan al die aparte dingen en bedacht dat we achteraf een goed verhaal zouden hebben.
Hoe dan ook hadden we er alsnog veel lol samen en uiteindelijk hebben we ook nog eens wat geleerd over de Chinese keuken én heerlijk gegeten. Echt een aanrader!
By the way: Het Zesde Geluk biedt overigens wel écht gevorderde workshops aan. Wij hadden dus volkomen gelijk om te schrikken, dat je het even weet… dus check even voor je “maar wat boekt”, net als ik…
Courage is Calling: waar besteed je je energie aan?
Verder heb ik afgelopen weekend het boek van Ryan Holiday uitgelezen: Courage is Calling.
En deze quote sloeg in als een bom:
“We can’t forget that all the energy we spend fearing that we’ll make it worse is energy not spent making it better.”
Dat was precies wat ik deed.
Alle energie ging naar het magazine perfectioneren (veilig), in plaats van naar de speech voorbereiden (eng maar belangrijk). Ik was bezig met vermijden in plaats van met voorbereiden.
En de belangrijkste les voor mij uit dit boek:
Moed komt niet vanzelf – het komt ook uit je training/voorbereiding. (Had ik toch ff eerder moeten lezen, zou je denken, maar eigenlijk wist ik het al, alleen de toepassing is soms nog een dingetje…)
Dappere mensen zijn niet per se minder bang; ze zijn beter voorbereid. Competentie vervangt angst. Hoe meer je iets geoefend hebt, hoe minder ruimte er is voor paniek.
Zoals het legerhandboek zegt: “Know-how is a help. But it’s preparation that makes you brave.”
Fotoshoot: prioriteiten op de juiste plek
Deze week ook fotoshoot gehad met Anouk Boonstra.
En dit keer had ik het anders aangepakt. Minder gedoe, meer focus op wat echt belangrijk is.
Normaal plan ik maanden van tevoren de kapper, regel ik make-up en visagist, leen ik kleding van mijn favo winkel. Alle voorbereiding gaat dan naar mijn uiterlijk.
Deze keer niet. Interessant hoe mensen kunnen veranderen hè.
Gewoon in mijn eigen kleding. Zelf mijn haar gedaan. Eigen make-up. Zoals ik er normaal ook uitzie. Behalve als ik op zondagmiddag met bloot kontengezicht, roze muts om slechte haardag te verbergen en in Heroic legging met geitenwollensokken en nep panter uggs door de supermarkt stamp, dat was nog een brug te ver, maar wie weet voor een volgende keer.
Deze week ging mijn energie naar de juiste dingen. Naar mijn kind tijdens de herfstvakantie. Naar dat magazine voor mijn vriendin, die er trouwens ongelofelijk blij mee was. Maar ook omdat ik mezelf wil laten zien zoals ik echt ben. Verzorgd op mijn manier.
Dat was de win.
Maar hier zit ook de learn:
Was het magazine ook goed genoeg geweest op 18 uur in plaats van 24? Had ik die laatste 6 uur kunnen steken in het voorbereiden van die speech?
Waarschijnlijk wel.
Het gaat niet om níet perfectioneren. Het gaat om weten wanneer goed, goed genoeg is. En wanneer je energie beter naar iets anders kan.
Op sommige vlakken lukt het me wel, op andere niet. En dat is ook oké, als ik er maar van leer.
Die foto’s krijg ik nog. En ik ben benieuwd. Maar ik weet nu al: het voelt goed om niet te veel te investeren in mijn uiterlijk, maar gewoon mezelf te laten zien.
Actie in de Taxi: de stappen van deze week
Stap #1: Ideale klant staat!
Gesprek gehad met marketeer. Mijn ideale klant is nu echt goedgekeurd en we gaan hier verder op bouwen.
Stap #2: Nieuwe foto’s passend bij toekomstige website
Fotoshoot gedaan met Anouk Boonstra. Natuurlijk, authentiek, gewoon mezelf.
Stap #3: Verbinden met anderen (doorlopend)
Geluncht met Wim Meijer. Fijn om weer bij te kletsen over waar we mee bezig zijn in onze businesses. We waren het erover eens: ondernemen naast ouderschap is de grootste leerschool.
Ook op bezoek geweest bij Silvia Romijn en haar dochter Chelsea Romijn bij hun ontmoetingsplek Het Esse in Lieren. Wat een warm onthaal en wat een ongelofelijk mooie locatie. Echt een aanrader voor mensen die workshops willen volgen of zelf willen geven. Voor mij dus ook. Ik ga hier zeker nog eens terugkomen.
Tot slot
Deze week leerde ik: voorbereiding is het halve werk.
Maar dan wel voorbereiding op de juiste dingen. Niet perfectioneren uit angst. Niet vermijden wat eng is. Maar echt voorbereiden op wat belangrijk is.
En weten wanneer het goed genoeg is.
Dus nu ben ik goed bezig met mijn talk op 11-11. Geen “ik red me wel” meer. Maar goed voorbereiden. Want die energie die ik besteed aan vrezen dat ik het verpest of bewaren tot later, is energie die ik niet besteed aan het beter maken.
En nu jij:
Waar perfectioneer jij te lang op de verkeerde dingen? Waar vermijd je de voorbereiding voor het ding dat er echt toe doet? En wanneer is het eigenlijk goed genoeg?
De vraag is: blijf je dat doen, of ga je nu écht je energie steken in wat belangrijk is?
Volgende week: Nog meer Actie in de Taxi. Nog meer echte voorbereiding. Nog meer vechten tegen Part X die zegt “maar eerst nog dit afmaken.”
Want all the energy we spend fearing that we’ll make it worse is energy not spent making it better.
Bedankt weer voor het lezen en tot volgende week!
Agenda
11 november 2025 – Netwerk vol Magie: Ik mag spreken over mijn ondernemersreis. Kom je ook? Vind ik leuk! 👉 Meld je aan
28 december 2025 – Nieuwjaarsworkshop in Meppel bij BinnenRuimte. Binnenkort meer info.
Wil je ook stoppen met twijfelen aan jezelf en uitstellen? Ik begeleid life coaches en leiders die vastgelopen zijn in het doorbreken van patronen die hen tegenhouden met o.a. de Tools van Phil Stutz. Uit zelftwijfel naar actie. Van uitstel naar momentum.
👉 Neem contact op voor een gratis clarity call
✨ With active love, Syl
